1
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان تهران
2
استادیار دانشگاه هانکوک در کره جنوبی
چکیده
نویسندگان به واسطۀ ویژگی‌های شخصیتی، تجارب و پیشینۀ کاری خود، در هر دورة تاریخی سبک خاص خود را ایجاد می‌کنند. در این پژوهش، مجموعه داستان‌های کوتاه گلی ترقی با به‌کارگیری کهن الگوی نظریۀ «سفر قهرمان» جوزف کمبل بررسی شده است. پژوهش پیشرو مطالعهای نظری است که به شیوة پژوهش کتابخانهای انجام شده است. محدوده و جامعة مورد مطالعه، مجموعه داستان‌های کوتاه گلی ترقی؛ شامل «من چه گوارا هستم»، «خاطره‌های پراکنده»، «جایی دیگر»، «دو دنیا» و «فرصت دوباره»، است. تقریباً در تمام داستان‌ها، نویسنده، شخصیتها را به گونه‌ای طراحی کرده است که به دنبال ایجاد تغییری هستند و می‌خواهند موقعیت خود را از آنچه نامطلوب آنهاست به مرحلۀ مطلوب برسانند. آنها باید برای ایجاد این تغییر در خود، دیگری یا محیط پیرامونشان، تصمیمی اتخاذ کنند. شخصیت‌های داستانی با استفاده از ابزارهایی؛ چون سفر، یادآوری خاطرات، اجبار دیگران و موارد دیگر به نوعی از تشرف می‌رسند و تصمیم می‌گیرند امید دوبارۀ خود را بازیابند. تصمیم‌ها گاه ممکن است، مانند خودکشی با ذهنیت مخاطب همخوانی نداشته باشد، اما همه در راستای خواست شخصیت داستانی و به زعم او برای رسیدن به وضعیت بهتر و تغییر شرایط است. این «تشرف» را میتوان ویژگی سبکی داستان‌های کوتاه گلی ترقی دانست.
)